Prof. dr. Dijana Hadžizukić sinoć je u Konjicu promovisala knjigu “Od revolucije do egzila – studije i ogledi iz bosanskohercegovačke književnosti”. Promocija je upriličena u okviru manifestacije “Dani knjige Konjic ’23” u Bosanskoj sobi NU Konjic, a promotori knjige bili su Lejla Žujo – Marić i Fatima Trbonja.
Održana promocija knjige “Od revolucije do egzila – studije i ogledi iz bosanskohercegovačke književnosti”
Knjiga je objavljena u mjesecu februaru tekuće godine, kao rezultat rada istraživanja nekoliko posljednjih godina. Kako je poručila za radiokonjic.ba autorica Dijana Hadžizukić čije je težište istraživanja bosanskohercegovačka književnost 20. vijeka, knjiga “Od revolucije do egzila” predstavlja skup različitih tekstova koje su objedinjeni u jedno.
“Tekstovi su objedinjeni na taj način da prvi tekst bude o revolucionarima i akcionarima u prozi Derviša Sušića, te sam kao svoj korpus uključila nekoliko romana ovog autora. Time sam pokazala na koji način on piše o onim ljudima koji su otišli u partizane, i onima koji to nisu, te onima koji su bili na strani fašista. Kroz tekstove sam pokazala da je zapravo Sušić dao relalističnu sliku, široku paletu neosuđujući nikoga, nego razumije sve ljude, i one koji su bili partizani, a i one koji to nisu bili, iako je i on sam bio partizan. Osim Sušića, analizirala sam i druge autore, te kroz tekstove pokazala na koji način su i oni pisali” izjavila je autorica Dijana Hadžizukić.
Preko autora koje je analizirala a koji su pisali sedamdesetih i osamdesetih godina dvadesetog vijeka, na kraju knjige autorica završava sa tekstom o autorima koji pišu u naše savremno doba, a koji ne žive u BiH.
To je upravo taj drugi dio naslova, autori koji žive u egzilu. Neki od tih autora su Aleksandar Hemon koji radi u Americi, Bekim Sejranović koji je živio u Norveškoj, Semezdin Mehmedinović koji živi u Americi i drugi. U tom dijelu knjige htjela sam pokazati kakve oni literature pišu, koliko ima umjetničke vrijednosti kod tih autora, koje su njihove osnovne teme, te razlike među njima. Na osnovu tekstova koje sam čitala, došla sam do zaključka da su oni poprilično autobiografski nastrojeni sa mnogo nostalgije prema Sarajevu i prema Bosni generalno”
Knjiga “Od revolucije do egzila – studije i ogledi iz bosanskohercegovačke književnosti” koncipirala je iz tri dijela i obuhvata studije, godišnjice i pristupe. Ona otvara mogućnosti interpretiranja različitih književnih žanrova u nekom novom svijetlu a u prepoznatljivom kontekstu bosanskohercegovačke književnosti i kulture, što ima veliku važnost za nas, kazala je promotorka Lejla Žujo – Marić.
“Za prvi dio knjige – studije, je zanimljivo da prof. Hadžizukić u fokus stavlja klasike bosanskohercegovačke književnosti, nudi nova čitanja, osvjetljava do sada nerazjašnjena pitanja kroz pojedinačne teme iz konteksta književnih opusa pojedinih autora poput Sušića, Ćopića, Andrića pa u luku do Trifkovića, Isakovića te recentnih književnih pojava poput teme egzila u bosanskohercegovačkoj književnosti.Revolucija i egzil po mom shvatanju su dvije tačke na kojima počiva historija 20. vijeka, kao i prvih sadašnjeg vijeka. U knjizi se otvara pitanje kako pisci doživljavaju historiju i koji je njihov literarni pogled na najvažnije historijske i kulturne procese. Revolucija i egzil su uzajamno povezani, uvjetovani, jer da bi se revolucija ostvarila potrebno da njeni učesnici odu u egzil, odnosno možda su i neke revolucije pokrenute iz egzila” kazala je za radiokonjic.ba promotorka Žujo-Marić.
Pomenuta knjiga obuhvata više od jednog stoljeća, što je jedan poetički i žanrovski razuđen opus koji je obuhvaćen, mišljenja je promotorka Fatima Trbonja, koja je na večerašnjoj promociji publici pobliže obasnila o dijelovima knjige koji se odnose na godišnjice i prikaze.
“Autorica se kroz knjigu bavila kako kanonskim piscima, tako i onima koji su još uvijek manje zastupljeni u kritičkim valorizacijama i tekstovima. Poseban doprinos daje tekstovima koji se dotiču dramske književnosti, ukazujući na to da je takvih manje zastupljeno u književnoj kritici. Ono što je kroz sve radove prisutno, jeste činjenica da profesorica Hažizukić uvijek donosi nešto što je poetički specifično, uzimajući u obzir kontekst nastanka i mogućnosti recepcije tekstova” poručila je Trbonja.